"Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε." Νίκος Καζαντζάκης

Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτές τις εκλογές.

Θα ηθελά να ρωτήσω έαν η κυρία Παπαρήγα είναι ικανοποιημένη που ο ταξικός ανένδοτος αγώνας

της έφερε στην κυβέρνηση πάλι τους υπαίτιους που βρεθήκαμε 2 μήνες πρίν σε εκλογές(νδ-πασοκ)?

Θα ήθελα να ρωτήσω έαν το 38% που απείχε πίνοντας φρεντάκι σε κάποια παραλία ωχαδερφίζοντας του στύλ

«ώχ μωρέ τώρα σιγά μην χάσω το μπανάκι μου για αυτούς,όλοι λαμόγια είναι»είναι ικανοποιημένοι που τώρα

το ευρωτραπέζικο αγγούρι θα τους ακουμπήσει ακόμα πιο βαθειά?

Θα ήθελα να ρωτήσω την «κυρία» μπουμπούκου έαν τελικά είναι τώρα ευτυχισμένη που ο ιδεολογικά ανένδοτός

και σταθερός πολιτικά καλός της θα γίνει ξανά υπουργός της καραγκιοζοσκηνής που πάλι επιλέξαμε να μας εκπροσωπήσει?

Θα ήθελα να ρωτήσω τον πρόεδρο της «δημοκρατίας» έαν νιώθει υπερήφανος που τελίκα λίγο πριν αναπαυτεί

εις τόπους χλοερούς έβαλε την δικιά του χαριτωμένη πινελιά στην ολοκληρωτική εκδούλευση της Ελλάδας?

Θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς του 55-60 εώς 125 χρονών που ψήφισαν ΞΑΝΑ νδ-πασοκ πώς θα κοιτάξουν

 τα παιδιά και εγγόνια τους στα μάτια,όταν το δικό τους «γιατί παππού?» θα είναι πραγματικότητα και όχι μια εμμετική διαφήμιση?

Θα ήθελα να ρωτήσω όλους τούς εύπορους Έλληνες που πότε δεν έζησαν μήτε καν ένιωσαν την φτώχια

 έαν τους λένε τίποτα τα ονόματα του Ιωάννη Βαρβάκη,Μανώλης Καστοριανός,Κωνσταντίνος Μπέλλιος,

Λάμπρος και Σίμος Μουρούτσης και έαν όχι,μήπως θα έπρεπε?

Θα ήθελα να ρωτήσω ποιός είναι αυτός που ορίζει τί είναι το αριστερά,δεξιά,κέντρο όταν όλοι είμαστε Έλληνες και η

 μόνη κατεύθυνση που οφείλουμε να κοιτάμε είναι ΠΑΝΩ,ΨΗΛΑ και γιατί ακόμα δεν το κάνουμε?

Θα ήθελα να ρωτήσω πότε θα σταματήσουν οι άνθρωποι να πηδάνε απο παράθυρα,ταράτσες,να αυτοπυροβολούνται

 για αυτά τα κωλόχαρτα που λέγονται..χρήματα?

Θα ήθελα να ρωτήσω ποιός είναι αυτός που ορίζει οτι η ζωή ενός λευκού είναι πιο σημαντική απο

την ζωή ενός έγχρωμου ή το αντίστροφο?

Θα ήθελα να ρωτήσω απο πότε η βία επικροτείται σε μία δημοκρατική κοινωνία?

Θα ήθελα να ρωτήσω πότε θα πάνε όλοι αυτοί φυλακή για όλα αυτά τα σκάνδαλα απο το 1945 και μετά?

Θα ήθελα να ρωτήσω απο πότε ο φόβος έμαθε πως να νικάει την ελπίδα?

Θα ήθελα να ρωτήσω πότε εμείς οι Έλληνες χάσαμε το σθένος μας,την δυναμή μας?

Θα ήθελα να ρωτήσω για το ποιός φταίει που πλέον έχουμε ένα έθνος υποτελών?

Θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς τους ανεξάρτητους και αδέκαστους δημοσιογράφους

πως κοιτάνε στα μάτια τα παιδιά τους και πως κοιμούνται το βράδυ?

Θα ήθελα να ρωτήσω τον Πλεύρη και τους ομοίους τους πως είναι τόσο εύκολο να αλλάξεις

 εν μια νυκτί ιδεολογία και ταυτότητα έστω και εαν με αυτήν διαφωνώ κάθετα?

Θα ήθελα να ρωτήσω για το πού είναι η παιδεία και το σθένος της νεολαίας μας που κάποτε μας έβγαζε

στους δρόμους να φωνάζουμε «ψωμί,παιδεία,ελευθερία» και να είμαστε

έτοιμοι ακόμα και να πεθάνουμε για αυτό τον σκοπό?

Θα ήθελα να ρωτήσω πως κοιτάνε αυτοί οι γονείς τον εαυτό τους στον καθρέφτη ξέροντας οτι τα παιδιά τους έχουν

καταντήσει έρμαια του δυτισμού και της μαζικοποίησης?

Θα ήθελα να ρωτήσω πως μπορεί κάποιος να ζεί κοινωνικά(socialized) αλλά ο όρος σοσιαλισμός

 να του είναι τόσο άγνωστος όσο και έλειψη φορολογίας για την cayenne του?

Θα ήθελα να ρωτήσω απο πότε ο όρος «είμαι λεύτερος» σημαίνει πραγματικά «είμαι υποτελής»?

Θα ήθελα να ρωτήσω τι ηθικές αξίες και πρότυπα θα δώσουμε στα παιδιά μας όταν επιβραβεύουμε με την ψήφο μας

κατα συρροή τους κλέφτες,τους απατεώνες,τους δοσίλογους,τους νενέκους της πατρίδας μας?

Θα ήθελα να ρωτήσω για πόσο ακόμα  ο φτωχός θα πληρώνει ΚΑΙ για τον πλούσιο?

Θα ηθελά να μπορούσα να σταματήσω να κάνω ερωτήσεις στις οποίες ξέρω πλέον οτι ποτέ δεν θα πάρω απάντηση

αλλά δυστυχώς η ευτυχώς για μένα δεν ισχύει το ρητό «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι».

Μακάρι να μπορούσα να ζώ έτσι,σφυρίζοντας αδιάφορα και ξέγνιαστα αλλά αυτός δεν είμαι εγώ.

Όσο περνάει  ο καιρός συνειδητοποιώ όμως οτι αυξάνεται ο αριθμός αυτών των ανθρώπων που  σκέφτονται όπως εγώ,

που έχουν απορίες όπως εγώ.

Δεν γίνεται να συνεχιστεί αέναα η υποτέλεια και ο σκοταδισμός,δεν γίνεται.

Απο την μεριά μου,ειμαί ένας,αλλά όσω μπορώ,μεχρι τελευταίας ρανίδας του αιματός μου

 θα υπερασπίζομαι με σθένος πάντα τον φτωχότερο,τον ασθενέστερο και έαν βρεθώ απο πάνω σου θα είναι για να σου

 δώσω το χέρι να με φτάσεις,να σηκωθείς.

Δεν διαφέρουμε μεταξύ μας,όλοι απο αίμα και άστρα είμαστε φτιαγμένοι...

Και τελικά ο Καζαντζάκης το είπε με λίγες λέξεις και πολύ καλύτερα απο εμένα..

"Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω"

Κατσαβάκης Δημήτρης